Skip Navigation LinksHome > Gastopstellers > Jakob Schneider: Tussen verleden en toekomst, nov 2014
De Open Cirkel De Open Cirkel De Open Cirkel

Tussen verleden en toekomst: opstellingenworkshop

Jakob Schneider
Jakob Schneider (1943) hoort tot de eerste generatie opstellers na Bert Hellinger. Hij schreef een diepgaand boek over de uitgangspunten van familieopstellingen en een boek over het gebruik van sprookjes bij opstellingen. Hij is redacteur van het Duitse tijdschrift over systeemopstellingen.
Wij ontmoetten Jakob verschillende keren tijdens de ISCA-intensive's in Bernried en wij waren diep onder de indruk van de nauwgezetheid waarmee hij doordringt tot de essentie van de gestelde vraag en van de zachtmoedige en betrokken stijl waarmee hij clienten en representanten begeleidt. Een absoluut meervoudig partijdige opsteller!  Website Jakob Schneider
Hij is ook een uitmuntende en heldere didacticus die wereldwijd opleidingen in systemisch werk geeft. Hij legt heel precies uit hoe hij zich invoelt in het familiesysteem en welke sporen hij volgt. Onder zijn begeleiding ontstaan vaak heilzame beelden die je uit je verstrikkingen helpen.
Deze workshop is tegelijkertijd een nascholing voor opstellers. Jakob spreekt Duits, de workshop wordt vertaald in het Nederlands.
Plaats 3hoog Leuven,  - route
Data en werktijden Zaterdag 22 en zondag 23 november 2014.
9u30 tot 17u30
Organisatie en inlichtingen Louis Hillebrand Louis@DeOpenCirkel.be +32 494 419 661
Fawzia Hanssens Fawzia@DeOpenCirkel.be +32 16/64.98.08
Monik Vervliet Monik.Vervliet@fulladsl.be +32 479 666 735
Kosten en voorwaarden € 270,-- broodjeslunch, koffie en thee inbegrepen
Hiervan € 100,-- voorschot bij inschrijving (tevens annuleringsvergoeding),
Het resterende bedrag ten laatste drie weken voor aanvang.
Maximum 30 deelnemers.
De online-inschrijving is gesloten,
voor informatie, neem contact met ons op.
Tussen verleden en toekomst:
In ons leven komen we hindernissen en problemen tegen. Die staan tussen ons en onze toekomst en belemmeren ons om onze doelen te bereiken. Maar er is een onderscheid tussen beide.

Hindernissen kijken naar de toekomst. Om ze te overwinnen is het nodig dat we er naast gaan staan. Door de informatie en de kracht die ze bevatten te benutten maken we de weg naar de verlangde toekomst vrij.

Problemen daarentegen kijken naar ons en “hypnotiseren” ons. Problemen ontstaan uit een “trance in het verleden”, ze zijn het gevolg van wat niet werd opgelost in ons persoonlijk leven of dat van ons familieverleden.
Ook hier moeten we voor een oplossing naast het probleem gaan staan. Maar dan zo dat wij samen met het probleem in het verleden kijken, zover terug dat het uitgangspunt in de persoonlijke of familiale geschiedenis duidelijk wordt. Dan kan het een kracht worden op de weg naar de gewenste toekomst. Dit is het spoor dat meestal in familieopstellingen gevolgd wordt.
Onze kinderlijke empathie brengt ons vaak tot bepaalde levenskeuzes en een levensplan. Dit geeft ons veel energie en richting, maar is ook verbonden aan een illusie, alsof we met ons persoonlijk leven oud lijden ongedaan kunnen maken, of minstens goedmaken. Voor dit levensplan zijn we bereid onszelf en anderen op te offeren. Dit thema vinden we terug in tal van literaire verhalen en sprookjes.
Ook hier kunnen opstellingen helpen. We stappen uit de illusie van 'iets goedmaken' en evolueren naar 'juist handelen'
Als begeleiders vragen we ons soms af:

Hoe kan je het verschil weten tussen een hindernis en een probleem?
Wanneer is er iets uit het verleden dat de cliënt vasthoudt of 'hypnotiseert', en is het nodig dat verder te onderzoeken? En wanneer is het nodig de schade en de schatten die de geschiedenis hem bracht, op te pakken, en zich vervolgens om te draaien naar de toekomst en zijn levensdoelen?

Met andere woorden: als de cliënt zich niet kan omdraaien naar zijn leven, is het dan omdat het uitgangspunt nog niet gezien is of is er iets nodig in de verwerking en integratie?

Soms draait iemand zich te snel om. Hij wil verder met zijn leven en wil niet langer lastig gevallen worden door oud zeer. Hij maakt dan een beweging naar de toekomst vanuit een kunstmatige beweging.

Soms blijft iemand te lang gericht op het verleden. Hij blijft graven en terugkijken. Soms doet hij dit om niet echt in het leven te hoeven stappen.

Hoe merk je het verschil tussen beiden? Wat is er nodig opdat de cliënt zich op het juiste moment omdraait naar het leven, vanuit een beweging die van binnenuit start en die hij maakt met heel zijn wezen?

We kijken ernaar uit om deze en andere vragen samen met jullie en Jakob verder te onderzoeken!