Vorig weekend gaf Bert Hellinger, grondlegger van familieopstellingen, een driedaagse in Charleroi. Hij vertelde en toonde hoe hij de toekomst van dit werk ziet en wat voor hem nu de essentie ervan is.

Een hele ervaring die nog moet bezinken…!  En wat klopt daarvan voor ons, wat inspireert ons, en waarin voelen wij het anders aan ?

Bert Hellinger, 90 jaar, spreekt over een ‘andere, wijdere’ dimensie. Het lijkt of hij bij momenten al met één been in een andere wereld vertoeft, en vandaaruit spreekt over de liefde die alles en iedereen verbindt, over grenzen van tijd en ruimte heen. Als het waar is dat verbondenheid blijft bestaan over de dood heen, een geruststellende en vertrouwvolle gedachte !

Voor mij was zijn driedaagse een “uitzoomende” ervaring. Alles waar wij mee bezig zijn in deze wereld, in deze realiteit : onze boterham verdienen, onze weg zoeken in relaties, kinderen grootbrengen, rust vinden, gezondheid, politieke problemen, vragen naar de zin van het leven…  is “klein” als je het ziet in het licht van de eeuwigheid en het universum.. Relativerend !

En tegelijk is dat nu net “onze menselijke maat” zoals Wibe Veenbaas, mijn eerste opstellingen-leraar, even relativerend bleef herhalen…

Voor mij is het én..én..

Bij mij kwam de bedenking op : misschien zijn er mensen die erg in het hier en nu leven, druk “doende” in de realiteit, met veel betrokkenheid en dicht bij emoties. “Ingezoomd”. En zijn er anderen die meer vanop een afstandje de dingen -en de moeilijkheden- aankijken en relativeren, vanuit een “uitgezoomde” positie.

Ik herken dit ook bij focussen : mensen die de dingen als het ware van zeer dichtbij beleven en doorvoelen, met het risico soms overspoeld te worden, en anderen die het comfortabeler vinden de dingen vanop een afstand te observeren –en die soms overkomen als minder betrokken of gesloten.

Het ene is niet beter dan het andere.. het gaat er om te kunnen spelen met het evenwicht.. en vanop de ‘juiste’ afstand met veel mildheid en empathie aanwezig zijn bij wat gebeurt binnen en buiten onszelf… “erkennen wat is”.